Rosnąca w klimacie umiarkowanym cebula hodowana była od najdawniejszych czasów. U Egipcjan była powszechnie hodowana w okolicach wielkich miast, służąc głównie jako strawa dla wymęczonych harówką przy stawianiu piramid niewolników. Zresztą przez wiele stuleci cebula była podstawowym pożywieniem najuboższych ludzi, przede wszystkim w Azji.
W Polsce po raz pierwszy wymieniają ją na dworze Władysława Jagiełły. Wkrótce też zresztą dostrzeżono duże właściwości lecznicze cebuli. Dzisiaj swą dużą popularność zawdzięcza cebula głównie dużej wartości odżywczej, jak również jej przydatności jako przyprawy w kuchni. Jednakże wielu nie zdaje sobie sprawy, jak niezwykle wartościowa jest świeża cebula z medycznego punktu widzenia.
W cebuli znajduje się ogrom wartościowych składników, które potrzebujemy do normalnego funkcjonowania naszego organizmu: związki siarkowe, olejki eteryczne, dwupeptydy, glikozydy flawonowe, cukry, pektyny, śluzy, sole mineralne, witaminy A, C, B, E, K, PP. Przy tym jest bardzo nisko kaloryczna. W 100 gramach mamy tylko 28 kalorii. Nie zawiera wcale tłuszczu.
Znajdujące się w cebuli składniki są niezwykle skuteczne przy suchym, dręczącym kaszlu, przy schorzeniach dróg oddechowych, również jako skuteczny środek na trudno gojące się rany, czyraki, ropnie i owrzodzenia. Medycyna ludowa uważa cebulę jako dobry lek na schorzenia reumatyczne. Niemałe zdziwienie może budzić fakt, że tak popularna i tak chętnie przez nas używana do wszelkiego rodzaju posiłków cebula ma pewne właściwości toksyczne.
Stosowanie cebuli, jak dowiodły badania, wpływa niekiedy niekorzystnie na tarczycę, może także wywołać dolegliwości żołądkowe. Dlatego zawsze trzeba używać ją w zalecanych dawkach. Aczkolwiek najbardziej zauważalną przypadłością podczas jej przyrządzania jest niewątpliwie dokuczliwe łzawienie, często połączone z kichaniem i katarem. Ta właśnie cecha cebuli sprawiała, że przez długie lata w wielu krajach zabronione było jedzenie cebuli w czasie świąt narodowych. Twierdzono, że wyciskając łzy z oczu, niszczyłaby podniosły i radosny nastrój święta.
Syrop na kaszelCzęsto w gospodarstwach domowych, głównie na wsi, gospodynie do dnia dzisiejszego sporządzają syrop z cebuli, który podawany w przypadkach zachorowań, uporczywego kaszlu czy innych chorób górnych dróg oddechowych działa skuteczniej niż antybiotyk. Dowolną ilość cebuli obieramy i szatkujemy bardzo drobno, zasypujemy cukrem i pozostawiamy pod przykryciem na 2 – 3 dni. W tym czasie cebula puści sok, który trzeba pić trzy razy dziennie jedną łyżeczkę.
Winko cebulowe na grypęDoskonałe rezultaty przynosi picie wina cebulowego, które działa bakteriobójczo i przeciwbiegunkowo. Jest także lekiem przeciw grypie i anginie. Słynny zielarz, A. Sarwa, podaje taki oto przepis na wino. Bierzemy 35 dag obranej z łusek cebuli, 15 dag miodu pszczelego, litr wytrawnego, białego wina i 100 ml koniaku. Cebulę miksujemy, dodajemy do niej miód i starannie mieszamy. Odstawiamy i po godzinie dolewamy wino połączone z koniakiem. Naczynie zamykamy szczelnie i pozostawiamy w ciepłym miejscu. Po 7 dniach zlewamy wino, przecedzamy przez bibułkę filtracyjną i pijemy raz dziennie po 25 g.
Cebula na bezsennośćCebula posiada jeszcze dużo innych zastosowań w lecznictwie. Różni zielarze podają przykłady jej zastosowania w różnych przypadłościach i są to często metody skuteczne. I tak cierpiący na bezsenność powinni zjadać na noc cebulę.
Lek na czyrakiŚwietnym lekiem na czyraki jest upieczona i przekrojona na pół cebula, którą należy przyłożyć przeciętą stroną do chorego miejsca. Okład należy zmieniać co kilka godzin. Wreszcie bardzo drobno roztarta i rozsmarowana na gazie cebula, przyłożona na miejsce dotknięte reumatyzmem daje znaczną ulgę. Ale uwaga! Po wystąpieniu uczucia palenia trzeba niezwłocznie zdjąć okład. Opowieść o tej niezwykłej roślinie podsumować wypada zdaniem doskonałego zielarza, księdza Sebastiana Kneippa, według którego cebula jest nie tylko zaprawą korzenną i pożywieniem, ale również środkiem leczniczym i czyszczącym. Jako przyprawa potrawy, poprawia trawienie i czyni człowieka wesołym i swobodnym.
Maść na egzemęTrzeba obrać dużą cebulę, utrzeć na tarce i dodać do miazgi 1 łyżkę miodu, jedną łyżkę lub nieco więcej mąki pszennej, ½ tuby maści Tormentiol i zarobić na gęstą pastę. Przykładać wieczorem na miejsca zmienione chorobą.
Nalewka cebulowa na włosyDrobno pokroić główkę cebuli, zalać ćwiartką spirytusu, pozostawić na 14 dni w ciemnym miejscu. Po tym czasie płyn przecedzić i wcierać w skórę głowy raz w tygodniu na 8 – 12 godzin przed myciem. Na jeden raz użyć dwie małe łyżeczki nalewki.
Nalewka cebulowaPotrzebujemy: 0.5 litra spirytusu 96 %, 0.5 litra przegotowanej wody, 50 dkg obranej cebuli, 50 g owoców czarnego bzu, 5 ząbków czosnku. Cebulę, czosnek i czarny bez miksujemy i pozostawiamy na 8 dni. Po tym czasie przecedzamy i kilka razy filtrujemy do uzyskania przejrzystego płynu. Mieszamy ze spirytusem i wodą. Pijemy codziennie po jednym kieliszku przed pójściem spać.
Źródło: Jadwiga Górnicka - Porady Dr Górnickiej